Η πρόσληψη της δραματουργίας του Άρθουρ Μίλλερ (1920-2005) σήμερα ξεπερνά τα στεγανά του πολιτικού θεάτρου και αποκτά νόημα αν ανατρέξει κανείς στις βασικές αρχές επανακαθορισμού του τραγικού προσώπου όπως ο σπουδαίος αμερικανός συγγραφέας τις διατύπωσε το 1949 στο δοκίμιο «Η Τραγωδία του κοινού Ανθρώπου»: «Τραγικός ήρωας είναι ο απλός άνθρωπος που συγκρούεται με τον ηθικό νόμο και που με κίνδυνο της ζωής του διεξάγει τον αγώνα για αξιοπρέπεια..»

Στο «Ήταν όλοι τους παιδιά μου» (1947) θέτει στο στόχαστρο την εκρίζωση της ατομικής συνείδησης μπροστά στο μαζικό έγκλημα με αντάλλαγμα την οικονομική ευμάρεια αλλά και την ένοχη, παθητική σιωπή της κοινωνίας που ζυγίζει την ηθική με τα συμφέροντά της.

Ο Γιάννης Μόσχος μετατρέπει σκηνή και πλατεία του θεάτρου Εμπορικόν σε ένα τοπίο τραγωδίας προσωπικής, οικογενειακής και κοινωνικής, όπου πίσω από τον παραπλανητικό ρεαλισμό υφέρπουν οι παρακρουσιακές αντιδράσεις ατόμων ολότελα παραδομένων σε σαθρά οράματα, πέρα και πάνω από κάθε λογική και συναίσθημα. Η σκηνή με τα αυστηρά κονστρουκτιβιστικά χαρακτηριστικά τύπου Μέγερχολντ και Άππια (σκηνογραφία Τίνα Τζόκα) και τους ψυχογραφικούς φωτισμούς (Λευτέρης Παυλόπουλος) καθίσταται ένας καθρέφτης της εσωτερικής ένδειας αλλά και ταυτόχρονα πεδίο στο οποίο αυτή προβάλλεται ανάγλυφα ως ανθρώπινη τραγωδία.

Ο Δημήτρης Καταλειφός, ως Τζο Κέλλερ, διατρέχει με σθένος και βραδυφλεγή κλιμάκωση όλη την απόσταση από την κατασκευασμένη εκλογίκευση στην αυτοσυνειδησία επάνω στο λεπτό νήμα της παράνοιας που γεννά η ηθική τύφλωση. Ανάλογης υποκριτικής ποιότητας η μητέρα, Κέητ, της Αλεξάνδρας Σακελλαροπούλου στις παλινδρομικές, σχεδόν σχιζοειδείς, αντιδράσεις της ενώ ο Γιώργος Βουρδαμής, δόκιμος, σε γενικές γραμμές, ως γιος της οικογένειας, χρήζει μιας περαιτέρω υπαρξιακών διαστάσεων κορύφωσης στην γ’ πράξη. Υπερτονισμένη στην απόδοση του παγερού πραγματισμού και της συναισθηματικής καχεξίας, προϊόν παρασιτισμού, η Άνν της Δανάης Ευθυμιάδη και με ένα επιδέξια χαρακτηριστικό στρώμα ιλαρότητας η ευεπίφορη προσωπικότητα του «αγγελιοφόρου» Τζωρτζ-Κώστα Βασαρδάνη. Οι λοιποί ηθοποιοί αποτυπώνουν επαρκώς την ανθρωπογεωγραφία της μικρής κοινότητας των Κέλλερ και ταυτόχρονα επωμίζονται το ρόλο ενός άτυπου Χορού που παρατηρεί, επισημαίνει αλλά αδυνατεί να συμβάλει σε μια δραστική αλλαγή.

Θέατρο Εμπορικόν

Σαρρή 11 Ψυρρή, τηλ. 210-3211750