Κατά μεγάλο μέρος, η κωμωδία, στη διαχρονική της εξέλιξη, πλέκεται γύρω από το στοιχείο της “εισβολής” του απρόσκλητου ή του ανεπιθύμητου όπου το βασικό κίνητρο είναι άλλοτε ο έρωτας κι άλλοτε η ίντριγκα.

Από τo “Δύσκολο” του Μένανδρου και το σαιξπηρικό Πετρούκιο της “Στρίγγλας” μέχρι τον “Πυγμαλίωνα” του Σω και τα έργα του Τζων Βαν Ντρούτεν (“I’m a camera”), του Λαντισλάς Φοντόρ (“A Templom Egere”) και του Νόελ Κάουαρντ (“Blithe Spirit”), η συνταγή είναι πάντα ίδια και επιτυχημένη. Ο κωμικός καμβάς στηρίζεται στις αντίρροπες δυνάμεις, στη δράση-αντίδραση,  στο λεκτικό bras-de-fer, ενώ, ενίοτε, εκείνος που αντιστέκεται κρύβει μέσα του μια ευάλωτη πτυχή, η οποία καθίσταται και ο καταλύτης της συμφιλίωσης, του happy end ή της όποιας άλλης λύσης.

Σε αυτή την πασίγνωστη και καλά δοκιμασμένη συνταγή ανήκει και η καλογραμμένη ρομαντική κωμωδία των Ρενέ Ταίηλορ και Τζόζεφ Μπολόνια “Ήρθες και θα μείνεις” (τίτλος πρωτότυπου “It had to be you”) που παίζεται στο θέατρο Ιλίσια, με τον κ. Γρηγόρη Βαλτινό και την κα Ζέτα Μακρυπούλια.

Η Theda Blau (Ο Πλωρίτης την έχει μετονομάσει σε Λώρα) είναι μια άνεργη και ολίγον ατάλαντη ηθοποιός, που οι διαρκώς ανεκπλήρωτες φιλοδοξίες της και οι ματαιώσεις, την έχουν κάνει αρκούντως νευρωτική, φλύαρη και υπερβολικά ονειροπόλα. Πίσω όμως από τη “φευγάτη” προσωπικότητά της κρύβεται μια χρυσή καρδιά που αναζητά τον έρωτα. Και τον βρίσκει, παραμονή Χριστουγέννων, στο πρόσωπο ενός παραγωγού, του Βίτο, που συναντά αναπάντεχα και τον οποίο φέρνει στο σπίτι της κρατώντας τον, με τον δικό της τρόπο, σε μια ιδιότυπη “ομηρία”.

Την κωμωδία αυτή είχε συστήσει στο ελληνικό κοινό η κα Κάτια Δανδουλάκη και ο αείμνηστος Δημήτρης Παπαμιχαήλ το 1982, στο τότε Θέατρο “Διονύσια” (νυν “Δημήτρης Χορν”) σε σκηνοθεσία του Ρόμπερτ Δρίβας, που το είχε σκηνοθετήσει και στην Αμερική με το συγγραφικό δίδυμο, που είναι και ηθοποιοί, στους δύο πρωταγωνιστικούς ρόλους. Σε εκείνη την πρώτη παρουσίαση (επακολούθησε μια δεύτερη το 2000) εντύπωση είχε κάνει το φουτουριστικό σκηνικό του κ. Νίκου Πετρόπουλου, που παρέπεμπε σε ένα ρομαντικό ρακοσυλλεκτισμό της κεντρικής ηρωΐδας καθώς και το γεγονός ότι η κα Δανδουλάκη διήλθε επιτυχώς τις συμπληγάδες της κωμωδίας, στην πρώτη της επαφή με το είδος.

Στη φετινή παρουσίαση του “Ήρθες και θα μείνεις” ο κ. Βαλτινός, στο σκηνοθετικό τιμόνι, στήνει μια παράσταση με ρυθμό, ζωντάνια, χιούμορ, εκπλήξεις αλλά και ευαισθησία και συναίσθημα. Χτίζει έναν Βίτο, που πίσω από το φλεγματικό χιούμορ και το προσωπείο του ανερχόμενου καριερίστα, κρύβει τις ανομολόγητες πληγές του για τα ανεξόφλητα γραμμάτια της προσωπικής του ζωής, και κυρίως, για την ατελή σχέση του με το γιο του, που τον κατατρέχει σιωπηρά. Η όλη διαδικασία αντίστασής του στη νεαρή Λώρα είναι μια πάλη με τους φόβους και τις ανασφάλειές του, γι’αυτό και η ανάγκη του να δραπετεύσει από το στενάχωρο διαμερισματάκι της αντανακλά την ατολμία του, που τον κρατά εξίσου δέσμιο, να έρθει πρόσωπο με πρόσωπο με τα αισθήματά του και την προσωπική του ευθύνη. Η έλευση, ωστόσο, της ορμητικής και αυθόρμητης Λώρας θα σπάσει το βρόγχο που τον κρατά ακινητοποιημένο και θα τον συμφιλιώσει με τη ζωή του και τον πραγματικό έρωτα. Έτσι, η “ομηρία” του, ως φυσική παρουσία, καταφέρνει να τον λυτρώσει πανηγυρικά από την εσωτερική βασανιστική “ομηρία” του.

Η κα Ζέτα Μακρυπούλια έχει ενέργεια, μπρίο και σκηνική λάμψη, στοιχεία συμβατά με το ρόλο της. Επιπλέον, διαθέτει, αναμφισβήτητα, ταλέντο και αποδεικνύει ότι διεκδικεί με καθαρούς όρους τη σκηνική της παρουσία χωρίς να καταφεύγει στην εύκολη λύση των ακκισμών και της ωραιοπάθειας.   

Η σκηνογραφική δημιουργία του κ. Διονύση Χριστοφιλογιάννη, μέσα από το καλαίσθητο και ζεστό διαμέρισμα της Λώρας, δίνει τη διαφορά κλίμακας ανάμεσα στα ανθρώπινα μέτρα της αληθινής ζωής και τους απρόσωπους, επιβλητικούς ουρανοξύστες του φόντου, ενώ οι φωτισμοί της κας Μελίνας Μάσχα μεταδίδουν με ωραία τεχνική τη θαλπωρή και τη θετική ενέργεια του χώρου, τις χρονικές εναλλαγές καθώς και τις συναισθηματικές ατμόσφαιρες.  

Το team των συντελεστών συμπληρώνουν ο κ. Στάθης Νικολαΐδης σε ένα σύντομο-πλην όμως-χαρακτηριστικό και δόκιμα ερμηνευμένο ρόλο, ο κ. Φωκάς Ευαγγελινός (χορογραφία) και ο κ. Γιάννης Σεγρεδάκης (κοστούμια).

Γενικά, η παράσταση του “‘Ηρθες και θα μείνεις” στο θέατρο Ιλίσια είναι μια ευχάριστη θεατρική εμπειρία που συνδυάζει φίνο, έξυπνο χιούμορ και συγκίνηση. Η δε παρουσία του κ. Βαλτινού, με την κατασταλαγμένη εμπειρία του στο χειρισμό της ατάκας και την επιδέξια χρήση των ρυθμών και των κορυφώσεων, καθώς και το ταμπεραμέντο και η σκηνική γοητεία της κας Μακρυπούλια, είναι ένας καλός λόγος για να γνωρίσετε από κοντά το ζευγάρι Λώρα και Βίτο, στο θέατρο Ιλίσια.